هنرمندان
درخواست سرمایه‌گذار جنجالی از اهالی سینما/ رنجکشان: سرمایه‌گذاران را فراری ندهید
محمدصادق رنجکشان سرمایه‌گذار فیلم «سرکوب» درخواست کرد که اهالی سینما کاری نکنند که سرمایه‌گذاران از این حوزه رانده شوند و دیگر در سینما سرمایه‌گذاری نکنند.
اکران خصوصی فیلم سینمایی «سرکوب» ساخته رضا گوران با حضور اهالی سینما و تئاتر شنبه پنجم مرداد در پردیس سینمایی چارسو برگزار شد و پیش از آغاز فیلم، سرمایه‌گذار این اثر از اهالی سینما خواست باعث راندن سرمایه‌گذاران از سینما نشوند.
رضا گوران که به همراه عوامل و بازیگران فیلم، حبیب اسماعیلی تهیه‌کننده و محمدصادق رنجکشان روی صحنه آمد بود از اینکه اهالی سینما میزبان خوبی بودند برای او که از تئاتر به این عرصه آمده، قدردانی کرد و با تقدیر از تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار و تمامی افرادی که در این پروژه حضور داشتند، تاکید کرد، همگی آنها شرایط آرام و مناسبی را برای تولید و ساخت این فیلم فراهم کردند که بدون حضور هریک از آنها به ثمر نشستن این پروژه ممکن نبود. او با اشاره به اکران «سرکوب» گفت: «ما ساختار فیلم را به نفع اکران حفظ کردیم و اجازه ندادیم که فیلم به خاطر جشنواره آسیب بخورد.»
محمدصادق رنجکشان سرمایه‌گذار «سرکوب» از اهالی سینما خواست با سرمایه قهر نکنند و در شرایطی که حتی بانک‌ها هم نمی‌توانند به سینماگران کمک کنند و وضعیت اقتصادی سینما سخت و مشکل است باعث رانده شدن سرمایه‌گذاران و سرمایه آنها از سینما نشوند.
حبیب اسماعیلی از تماشاگران خواست از فیلم‌هایی با موضوعات اجتماعی مانند «سرکوب» حمایت کنند تا این فیلم‌ها هم بتوانند مانند آثار کمدی در گیشه موفقیت کسب کنند. او به شرایط نابرابر اکران فیلم‌های روی پرده اشاره کرد و گفت: «کل تیزرهای تلویزیونی که به سرکوب اختصاص داده شده همراه با تبلیغات دیگر و زیرنویس تنها به چهل تیزر می‌رسد و امیدواریم شرایط طوری باشد که همه فیلم‌ها از امکانات تبلیغاتی یکسانی برخوردار باشند.»
رویا افشار هم طی سخنان کوتاهی از حبیب اسماعیلی و محمدصادق رنجکشان تشکر کرد که پشت فیلم را خالی نکردند.
رویا افشار، سارا بهرامی، پردیس احمدیه از بازیگران فیلم در این مراسم حضور داشتند و باران کوثری و الهام کردا به دلیل حضور در دو نمایشی که در حال حاضر روی صحنه است از حضور در این مراسم بازماندند.
رخشان بنی‌اعتماد، فریدون جیرانی، کمال تبریزی، رضا کیانیان، سید جمال ساداتیان، جواد نوروزبیگی، جهانگیر کوثری، پانته‌آبهرام، هنگامه قاضیانی، حبیب رضایی، هوشنگ گلمکانی، عباس یاری، نگار اسکندرفر، بهرام دهقانی، خسرو دهقان و… از مهمانان حاضر در این مراسم بودند.
یادداشت احساسی مریلا زارعی برای آخرین ساخته رضا میرکریمی/با «قصر شیرین» اشک ریختم
منبع خبر آنلاین
این روزها قصری ساخته شده بر پرده نقره‌ای سینما که آجر به آجرش عشق است، آنقدر به وجد آمدم که می‌خواهم آن را با سازنده اثر به اشتراک بگذارم. آقای میرکریمی شما قصری ساخته‌ای که تمام قصرهای ساخته شده و دروغین این روزها را ویران کرد. قصری فراتر از شراکت در خانه و اسباب و حساب بانکی و چه و چه و …
قصری رویایی که عشق در آن از هنگامی جاری می‌شود و شیرینش می‌کند، که عاشقی در این جهان نیست. راست گفته‌اند که زن‌ها برای اثبات عشقشان باید در ارتفاع بایستند تا شنیده شوند و «شیرین» چه آسمانی در بالاترین قله‌ها نشست و ما را به تماشای عشق واقعی دعوت کرد. من، این حس را، فقط و فقط از آنِ شما می‌دانم که گویی با تمام وجودتان آن را لمس کرده‌اید و به این دریافت رسیده‌اید که تبلور عشق واقعی و عیار آن در نبودنِ عاشق، معنا می‌دهد. شاید برای همین معشوق را در آوردگاه عاطفه، به ضرباتِ سخت و دردناکِ ناشی از خشمِ خویشانِ شیرین سپردی، تا بلکه مردِ قصه را از قدرناشناسی‌هایش تطهیر کنی چرا که، برای درک عشق، باید طاهر شد. باید پاک شد.
شما این را می‌دانی که برای ایستادن در محراب عشق، باید با خون وضو ساخت. شاید اینجا با خونِ دل وضو ساختی.
چه بگویم که در این فیلم تمام دنیایم را در شیرینِ غایبِ قصه‌تان پیدا کردم. با اثرش اشک ریختم با رنگ آمیزیِ پر از شور و امید به زندگیش، با سرود شادِ کودکانه‌اش در ماشین رنگ شده، حتی با کبریت‌های سوخته کنار گاز، چون خوب می‌فهمیدم این‌ها همه از کجا نشات می٬گیرد. از یک خیال بدون لمس و توقع. از امید به یک حضور، ولو دورتر و دورتر. از مردی که از انتهایِ مردانگی و نرینگی، به این سفر می‌رود تا بر اساس محاسبات زمخت و خشنِ مردانه‌اش، میراث این عشق را بردارد و با خود به زندگی سراسر عادت خود با زن دیگری به شراکت بنشیند. زنی که وجه دیگری از به اصطلاح عشق را، در اوج وابستگی و داشتن می‌خواهد. شراکتی در اندازه یک شرکت تجاری که دادن و ستاندن باید باشد تا ورشکسته نشوند. و چقدر خوب طعنه زدی به این شراکتِ ورشکسته زندگی‌هایِ امروز.
غافل از اینکه عشق در دنیایی دیگر کار خودش را می‌کند و چه منصفانه و شجاعانه مردِ قصه شیرین را در مقابل این ذلت و تسلیمِ از سر نیازِ مردانه‌اش قرار دادی که با بهایی اندک تکلیف این عادت و گردن‌کشی زن را روشن کند.
عادت، حسی که در زندگی ماشینیِ این روزها به شکل تقلبی،خودش را به جای عشق قالب کرده و عاشقانه‌ها را به سوی بن‌بست هدایت نموده است. عاشقانه‌ای که در اوج بی‌مهری حتی به اهدای قلب می‌انجامد، عاشقی که اهدا کننده قلبش است، هم در حیات و هم در زمان مرگ. شیرین اهدا می‌کند تا نتیجه‌اش بشود جهانی پر از صلح و انصاف. جهانی که اشک از چشمان جاری می‌شود تا جلای روح شود نه نشانه‌ای برای ضعف. تا هیچ حیوانی ولو وحشی از لطف و کرامت انسان محروم نشود چه برسد به انسان. تا هیچ عاشقی دیگر عشقش را در تنهایی با گل و گلدان و در و دیوار سهیم نشود.
آقای میرکریمی عزیز چه خوب گفتی و چه زیبا ساختی قصرِ شیرینت را، بلکه فرهادهای دروغین و تقلبی، روزی جهان را از چشمِ شیرین تو ببینند. آقای میرکریمی سپاسگزارم که زنی را تصویر کردی که در نبودنش هم دوباره بودن را جاری ساخت. جگر سوزاند تا مردِ مقهور سرنوشت به خود بیاید و جهانی سرشار از معرفت بسازد. با دو گوهر به جا مانده از شیرین که به واقع تجلی عقل بودند و احساس و سرانجام تبریک به همه عوامل موثر در این ضیافت شاعرانه.
رضا میرکریمی: تصمیمی برای استعفا از دبیری جشنواره جهانی فیلم فجر ندارم
مهر نوشت: سیدرضا میرکریمی دبیر جشنواره جهانی فیلم فجر عنوان کرد که تصمیمی برای استعفا از دبیری این رویداد سینمایی ندارد.
سیدرضا میرکریمی دبیر جشنواره جهانی فیلم فجر در پی انتشار شایعه جدایی او از این رویداد، گفت: واقعیت این است که بنده نیز چند ساعتی است که در جریان انتشار این شایعه قرار گرفته‌ام و نمی‌دانم منبع آن کجاست و چه بوده است.
وی درباره اینکه آیا تصمیم تازه‌ای جهت برگزاری جشنواره جهانی سی‌وهشتم با دبیری او اتخاذ شده است هم توضیح داد: هر سال از فردای برگزاری جشنواره جهانی، ما کارهای دوره بعد را آغاز می‌کنیم و تا امروز این فعالیت‌ها را بدون هیچ تغییری آغاز کرده‌ایم. تا جایی که بنده اطلاع دارم هیچ تصمیم تازه‌ای در این زمینه اتخاذ نشده است.
میرکریمی در پایان درباره قصد خود برای «استعفا» از این سمت هم تأکید کرد: تا امروز قصدی در این زمینه نداشته‌ام و به تازگی هم تصمیم تازه‌ای نگرفته‌ام.
سیدرضا میرکریمی تهیه‌کننده و کارگردان باسابقه سینمای ایران تا دوره سی‌وهفتم و برای چهار دوره پیاپی دبیری جشنواره جهانی فیلم فجر را در پنج دوره برگزاری مستقل این رویداد از جشنواره فیلم فجر، برعهده داشته است.
سهم سینمای مستند از پرده‌های اکران اندک است
کوروش عطایی
«در جستجوی فریده» پرفروش‌ترین و پرمخاطب‌ترین فیلم مستند اکران شده در گروه هنروتجربه شد. طبیعی است که این خبر برای ما، به عنوان سازندگان و تهیه‌کنندگان این فیلم، بسیار خوشحال‌کننده باشد، اما دقیق‌تر که به آمارهای میزان فروش و تعداد مخاطب نگاه کنیم و نسبت آن را صرفاً با جمعیت فیلم‌بین و سینما برو (که آنها هم درصد بسیار بسیار کمی از کل جمعیت کشور هستند) بسنجیم، متوجه می‌شویم که هرچند جمعیت بیشتری به نسبت تماشاچیان فیلم‌های مستند اکران شده در گروه هنروتجربه به تماشای فیلم ما نشسته‌اند، اما اوضاع چندان تعریفی هم نیست. که هنوز سهم سینمای مستند از سینماها و پرده‌های اکران بسیار اندک است.
آنقدر کم که به زحمت می‌توان نام اکران عمومی را بر آن گذاشت اما نکته‌ای که همین اکران محدود «در جستجوی فریده» به ما ثابت کرد و عمیقاً هم باعث خوشحالی‌مان است، این بود که فیلم مستند هم می‌تواند پای تماشاگران را به شکل گسترده به سالن‌های سینما بکشاند، آن هم به شکلی که بعضاً چندباره به دیدن فیلم بروند و به شکل خودجوش برای آن تبلیغ کنند و تماشای آن برایشان همانقدر (اگر نگوییم بیشتر) لذت‌بخش بوده باشد که تماشای یک فیلم از سینمای داستانی.
این استقبال مردمی را بگذارید کنار سانس‌ها و سالن‌های نمایش محدود و نداشتن ابزارهای تبلیغاتی گسترده و… که اگر این شرایط فراهم می‌شد، قطعاً میزان فروش و تعداد مخاطبان فیلم بسیار بیشتر از آمار فعلی می‌بود.
اما حالا که بستر نمایش فیلم‌های مستند در سینماها، فراتر از همین چند سانس محدود هنروتجربه در چند سالن محدود چند شهر محدود ایران نیست، باید به فکر امکان‌های نمایشی دیگری بود که فرصت تماشای فیلم‌ها را به شکل گسترده‌تر برای علاقه‌مندان آنها فراهم کند. یکی از این امکان‌ها اکران اینترنتی است که تماشای فیلم را برای هر کسی در هر جای دنیا ممکن می‌سازد.
اکران اینترنتی«در جستجوی فریده» این روزها شروع شده و ما امیدواریم که بخشی از محدودیت‌های اکران سینمایی را برای این فیلم جبران کند و کسانی که در داخل و خارج از کشور موفق به دیدن فیلم نشدند، بتوانند از این طریق به تماشای آن بنشینند. در واقع می‌توان گفت که این اکران، ادامه همان اکران عمومی است اما حالا نه در سالن‌های سینما، بلکه بر بستر اینترنت؛ با هزینه کمتر و بدون محدودیت زمانی برای تماشای فیلم در طول شبانه‌روز.
به امید اینکه امکان نمایش فیلم‌های مستند بیشتر شود و مخاطبان هم به سینمای مستند مشتاق‌تر و دل ما هم به فیلم ساختن گرم‌تر.
واکنش بهمن کیارستمی به اظهارات جدید پزشک معالج پدرش
ایسنا نوشت: درحالی‌که بهمن کیارستمی مدتی قبل از اثرات سوء بی‌نتیجه ماندن پیگیری‌های سه ساله برای دسترسی به اطلاعات پرونده پزشکی پدرش سخن گفته بود، صحبت‌های تازه پزشک معالج عباس کیارستمی، بار دیگر لزوم دسترسی به اطلاعات این پرونده را برای نشان دادن حقیقت یادآور می‌شود.
چند هفته پیش همزمان با سومین سالگرد درگذشت عباس کیارستمی، کارگردان مطرح سینمای ایران، گزارشی منتشر شد مبنی بر اینکه پیگیری‌های پرونده پزشکی این سینماگر پس از سه سال، با وجود حساسیت‌های اجتماعی و زیر ذره بین رفتن موضوع، کم کم در حال فراموشی است؛ در حالی که هنوز به طور دقیق مشخص نشده چه چیزی باعث شد روند درمان کیارستمی به مرگ این هنرمند ختم شود.
در آن گزارش بهمن کیارستمی گفته بود پس از گذشت سه سال نه تنها هیچ‌کدام از پیگیری‌هایش به نتیجه نرسیده بلکه کسانی‌که با مشکلات مشابهی روبه‌رو بودند و قصد پیگیری حقوقی و قانونی در مراجع ذیربط را داشتند، با وضعیت این پرونده عملا کار را بی‌حاصل دانسته و از پیگیری آن ناامید شدند. او همچنین تاکید کرده بود از تمام ظرفیت‌های قانونی و حقوقی ممکن و حتی بیش از آن استفاده کرده تا اطلاعات مربوط به پرونده پزشکی پدرش را در اختیار داشته باشد تا بداند در طول مرحله درمان چه اتفاقاتی رخ داده، اما پاسخی که در نهایت دریافت کرده این بوده که آن‌چه در روند درمان گذشته، محرمانه است!
اما حالا آن‌چه بعد از انتشار آن گزارش سبب نگارش این مطلب شده، صحبت‌های تازه‌ای از احمد میر، پزشک معالج عباس کیارستمی است که در مجله دنیای سلامت به چاپ رسیده است.
او در این گفت‌وگو با اشاره به اینکه فضایی پیش نیامده تا همدردی خود را با جامعه هنری بیان کند، گفته است: «پسر مرحوم کیارستمی مشکلاتی ایجاد کردند که متاسفانه من نتوانستم آن‌طور که شایسته است همدردی خود را بیان کنم.»
او در این موضوع رسانه‌ها را هم بی‌تقصیر ندانسته و گفته است: «رسانه باید خبر تولید کند تا به حیات خود ادامه دهد، گاهی فکر می‌کنم کاش با عدالت و تحقیق بیشتری روی این مسئله کار می‌کردند. شاید اگر من هم مانند پسر آقای کیارستمی مصاحبه می‌کردم و از خودم دفاع می‌کردم، این هجمه‌ها کمتر می‌شد اما این رفتار را به دور از اخلاق حرفه‌ای و پزشکی می‌دانستم.»
احمد میر در پاسخ به این پرسش که عارضه اصلی عباس کیارستمی چه بوده، گفته است: «ایشان سرطان روده داشتند. در جراحی گاهی یک‌سری اتفاقات دست به دست هم می‌دهد. بعد از عمل جراحی روده، به دلیل مصرف داروهای ضدانعقاد که بخشی از روند درمان برای جلوگیری از آمبولی است، دچار خونریزی شدند. من در اولین فرصت مجدد عمل‌شان کردم و خونریزی برطرف شد و بعد از بهبود، من رفتم سفر. روز ۱۳ یا چهاردهم، بعد از عمل، ایشان دچار کوله سیستیت و عفونت کیسه صفرا شدند که ارتباطی با عمل اول نداشت. وقتی کیسه صفرا عمل شد ناحیه‌ای را که دچار خونریزی شده بود و عمل کرده بودیم، دچار عفونت شد. عفونت به بیمار آسیب رساند که این‌ها به صورت یک زنجیره اتفاق افتاد. ما تلاش کردیم و بیمار را که عجیب ضعیف شده بود، به لطف خدا نجات دادیم و به منزل فرستادیم. آقای کیارستمی در منزل شخصی خود زندگی می‌کرد غذا می‌خورد و رو به بهبودی بود، داشت وزن می‌گرفت ولی متاسفانه به خارج از کشور رفت و آن اتفاق برایشان رخ داد. من معتقدم اگر ایشان در ایران مانده بود، هرگز چنین اتفاق و پیامدی برایشان رخ نمی داد. آقای کیارستمی در فرانسه حتی یک پرستار هم کنار خود نداشت و ایشان را صبح در اتاق‌شان با خونریزی وسیع مغزی پیدا کردند، در حالی که ما در ایران چهارچشمی ایشان را مراقب بودیم.»
در پی انتشار این مصاحبه، بهمن کیارستمی تاکید می‌کند: «وقتی از بی‌نتیجه ماندن پیگیری سه‌ساله گفتم، منظورم پیامدهای ارائه نشدن یک گزارش دقیق و قابل استناد بود. در غیاب چنین اطلاعاتی، امروز احمد میر با انگشتان روی میز و سربرافراشته درباره زیباترین کاری که در دنیا کرده صحبت می‌کند و از روشن شدن حقیقت می‌گوید. با این حال آن‌چه را او در وصف روند درمان گفته می‌توان با توضیحات مختصری که کمیسیون سازمان پزشکی قانونی در تاریخ ۹۶.۳.۹ در محکومیت احمد میر صادر کرد، راستی‌آزمایی کرد.»
او تاکید کرد که در بخشی از این توضیحات آمده است: «…وی (عباس کیارستمی) در تاریخ ۹۴.۱۲.۱۷ در بیمارستان جم با تشخیص پولیپ کولون بستری و در ساعت ۱۰:۳۰ صبح تحت عمل کولکتومی به روش لاپاروسکوپی قرار می‌گیرد. به دلیل افت فشار خون و پایین بودن هموگلوبین نیمه‌شب مورخ ۹۴.۱۲.۲۰ جهت رد خونریزی شکم به اتاق عمل منتقل و تحت عمل جراحی لاپاروتومی و لوپ ایلئوستومی قرار گرفت و پس از عمل، اینتوپه (لوله‌گذاری تنفسی) و به ICU منتقل شد. طی بستری دچار عفونت ریوی، تجمع مایع در ریه، سکته مغزی از نوع ایسکمیک (اختلال خونرسانی) و عفونت داخل شکمی شد. با توجه به علائم عفونت شکمی مجددا در تاریخ ۹۵.۱.۱۲ توسط دکتر ناصری به اتاق عمل منتقل شد. تشخیص، از هم گسیختگی آناستاموز بود. ضمنا به دلیل التهاب در آن ناحیه، حالب چپ نیز خورده شده… با توجه به پرونده بالینی، درمان عارضه فوق‌الذکر با تاخیر صورت گرفته است و از جانب دکتر احمد میر (جراح معالج) سه قصور پزشکی اتفاق افتاده است و ارزش عوارض ناشی از قصور پزشکی به میزان پنج درصد دیه کامل انسان برآورد می‌شود.»
بهمن کیارستمی ادامه داد: «درباره اظهارات مطرح‌شده در گفت‌وگوی یادشده اشاره به چهار نکته را لازم می‌دانم: ۱. پولیپ کولون به معنای سرطان روده نیست. ۲. دکتر احمد میر در تاریخ ۲۲ اسفند یعنی دو روز بعد از عمل دوم و در شرایطی که بیمار در ICU و در وضعیتی که در گزارش پزشکی قانونی آمده به سفر رفته و به‌کار بردن واژه بهبودی از جانب ایشان تعجب‌برانگیز است.۳. پارگی لوله حالب در عمل جراحی دوم یعنی ۲۰ اسفند ۹۴ اتفاق افتاده و تشخیص این پارگی و اقدام به ترمیم آن در تاریخ ۱۲ فروردین ۹۵ انجام شده. این پارگی و تشخیص دیرهنگام در غیاب جراح معالج باعث عفونت گسترده‌ای شد که شرح آن در گزارش پزشکی قانونی آمده. با این همه دکتر احمد میر عفونت داخلی گسترده از جمله عفونت کیسه صفرا را بی‌ارتباط با اعمال جراحی ابتدایی می‌داند. ۴. رای محکومیت صادرشده در پزشکی قانونی به دلیل تاخیر در انجام عمل جراحی دوم با توجه به شواهد بالینی صادر شده است و به صراحت به پیامدهای این تاخیر اشاره شده، با این حال دکتر احمد میر گفته: من در اولین فرصت مجددا عمل‌شان کردم.»
او در پایان یادآوری می‌کند که احمد میر به رای صادرشده توسط پزشکی قانونی اعتراض کرد اما این رای مورد تجدید نظر واقع نشد.
ارژنگ امیرفضلی و نفیسه روشن در «پیشی میشی»
ارژنگ امیرفضلی و نفیسه روشن به فیلم سینمایی «پیشی میشی» به تهیه‌کنندگی احمد احمدی و کارگردانی حسین قناعت پیوستند.
ارژنگ امیرفضلی و نفیسه روشن به عنوان تازه‌ترین بازیگران فیلم «پیشی میشی» ساخته حسین قناعت انتخاب شدند.. پیش از این حضور رضا شفیعی‌جم و بهاره رهنما در این فیلم قطعی شده بود و قرار است بعد از کامل شدن بازیگران و عوامل پشت دوربین، فیلمبرداری این فیلم آغاز شود
فیلم سینمایی «پیشی میشی» یک کمدی خانوادگی پربازیگر است و با توجه به فیلم‌های قبلی احمد احمدی تهیه‌کننده «ردکارپت» (رضا عطاران) و «لازانیا» (حسین قناعت) پیش‌بینی می‌شود از فیلم‌های کمدی موفق باشد.
